Vandaag is het weer tijd voor een battle of the barrels. Eerder deed ik dit al met de nummers 6 en 7 uit de Bronckhorster Barrel-aged series en nu dus met nummer 23 en 25. Voor beide bieren is het basisbier de Agnus triple. Waarbij de nummer 23 op Gouden Carolus single malt vaten heeft gelegen en de nummer 25 een blend is van Heaven Hill en Apple-Brandy vaten.
Zicht
Wanneer we de beide bieren met elkaar vergelijken vallen er direct 2 zaken op. Als eerste het schuim, op de 25 blijft er een mooi schuimkraagje staan terwijl deze bij de 23 vrijwel direct na het inschenken verdwijnt. Ook is de kleur van de 23 een stuk donkerder (bijna amber) ten opzichte van de 25. Zo te zien zijn het 2 totaal verschillende bieren geworden, leuk!
Geur
De geur van het bier is ook behoorlijk verschillend. Bij de 23 ruik ik fruit zoals abrikoos en sinaasappel. De whiskey komt er ook mooi doorheen en het heeft zelfs iets weg van chocolade. De geur van de 25 is een stuk frisser, citrus en met name appel is wat ik ruik. De apple brandy doet duidelijk zijn werk in de geur, de geur is net iets scherper dan bij de 23. Het neigt zelfs naar licht alcoholisch.
Smaak
Bij het proeven komt de whiskey bij nummer 23 mooi naar voren aangevuld met sinaasappel en abrikoos. Enorm vol mondgevoel wat erg aangenaam is. Het lijkt wel herfst in het glas, vol en krachtig van smaak.
Wat opvalt bij 25 is dat dit bier veel meer koolzuur heeft dan 23. Eerste wat je proeft bij de 25 is appels, daarna citrus en zeker ook whiskey tonen. Ook vind ik de 25 een stuk alcoholischer dan de 23, dit komt wellicht door de brandy. Het mondgevoel is ook behoorlijk vol. Dit bier is ook een echte krachtpatser qua smaak.
Afdronk
De afdronk is door het volle mondgevoel lekker plakkerig en vol bij de 23. Whiskey en graan blijven erg lang in de mond hangen, daar komt ook nog een keer een behoorlijke bitter overheen die lekker kruidig is. Ook hier komt het bittere van pure chocolade weer terug, dat past super bij de krachtige whiskey tonen.
De afdronk van de 25 is een stuk zoeter door de appels. Ook lekker plakkerig maar dan frisser wat erg aangenaam is. Het alcoholische en de appel blijven heerlijk lang hangen en dat maakt dit echt een bier om langzaam van te genieten. Op het einde komt er ook hier een flinke bitterheid naar voren, met name koriander voert de boventoon.
Winnaar
Het zijn 2 totaal verschillende bieren geworden wat het ook weer lastig maakt om een winnaar te kiezen. Persoonlijk vind ik de 23 net iets beter dan de 25, dus de winnaar van de dag is voor mij nummer 23. Dit bier is voor mij echt de herfst in je glas. Krachtig met een vol mondgevoel, de whiskey komt heel mooi door in het bier. De afdronk is echt genieten, zo lang en intens blijft deze in je mond hangen. Alles valt mooi samen en is in balans.
Dit is bij de 25 ook het geval alleen is de appel vanuit de brandy net wat te nadrukkelijk aanwezig voor mij. Ook het alcoholische van de 25 vond ik jammer en had ik bij de 23 een heel stuk minder.
Al met al zijn dit natuurlijk de betere experimenten. Heerlijk om op deze manier bier te proeven en wat onwijs gaaf om te zien wat de verschillende vaten doen met het basisbier. Hopelijk komen ze snel weer met nieuwe Barrel-aged versies van de tripel. Ik kan niet wachten en zal ze zeker weer voor jullie gaan testen.
