Op het etiket van deze tripel staat een mannetje met een capuchon die aan een strop hangt. In zijn hand heeft hij een hoorn vol met bier. Deze man staat symbool voor de 100 dorpsbewoners van La Corne du Bois des Pendus die in 1636 tijdens de Dertigjarige Oorlog door Oost-Europese soldaten, ingehuurd door Duitsland, opgehangen werden. Het officiële glas waaruit je de La Corne Tripel dient te drinken heeft ook de vorm van een hoorn. Deze hoorn staat in een mooie houten houder die je zo op tafel kunt zetten. Pauwel Kwak heeft een soortgelijk glas.
Zicht:
De La Corne Tripel is een mooie goud kleurige tripel met een flinke stabiele witte schuimkraag. In mijn flesje zat nog behoorlijk wat gist waardoor de tripel er troebel uitziet. Ik heb niet alles leeggeschonken in het glas.
Geur:
De geur is erg zoet en fruitig. Ik ruik een sterke abrikoos geur. Op de achtergrond is ook een geur van rozen waarneembaar.
Smaak:
Het fruitige van de abrikoos en in de verte een lichte citrus smaak is wat ik proef. De tripel heeft een volle smaak met fijn koolzuur. Het koolzuur is aanwezig maar overheerst niet. Op het einde begint de aanzet naar het te verwachten bittertje.
Afdronk:
In de afdronk wint de bitter aan kracht en merk je dat deze enige tijd in de mond blijft hangen. De afdronk is vrij droog en kruidig vanuit de hop. Mooie stevige Belgische tripel van 10%.
Moment:
Ik zit lekker op de loungebank te genieten van de laatste zonnige dagen van dit jaar. Dat gaat heel goed samen met het drinken van deze typisch Belgische La Corne tripel.
